Sprawa dotyczy reguły Bergmanna, która zakłada, że zwierzęta stałocieplne zamieszkujące obszary z chłodniejszym klimatem są zazwyczaj większe od blisko spokrewnionych gatunków żyjących w okolicach równika. Reguła ta została sformułowana przez niemieckiego biologa Carla Bergmanna w XIX wieku i dotyczy przede wszystkim ptaków i ssaków, które są stałocieplne. U zwierząt zmiennocieplnych działa ona odwrotnie.
Czytaj też: Starszy niż dinozaury i węgiel na Śląsku. Sensacyjne odkrycie najstarszego lasu na Ziemi
Jak dotąd nikt nie badał, czy reguła sprawdza się również w przypadku wymarłych organizmów z ery mezozoicznych. Zespół naukowców z Uniwersytetu Alaskańskiego w Fairbanks (USA) i Uniwersytetu Reading (Wielka Brytania) przetestował regułę dla gatunków dinozaurów i ssaków, które żyły w epoce kredy (145-66 milionów lat temu). Swoje obserwacje przedstawili w artykule na łamach Nature Communications.
Czy dinozaury stosowały się do reguły Bergmanna? Wyniki badań są zaskakujące
Analiza polegała na przejrzeniu wszystkich skamieniałości z formacji geologicznej Prince Creek w Arktyce, która obejmuje skały z epoki późnej kredy. Ponad 66 milionów lat temu ta część świata była jednym z najchłodniejszych obszarów na Ziemi. Mimo tego zamieszkiwało je wiele gatunków stałocieplnych dinozaurów i prymitywnych ssaków.
Czytaj też: Jak wyginęły dinozaury? Ostatnie ustalenia całkowicie zmieniają bieg wydarzeń
Naukowcy nie znaleźli żadnych wzorców, które potwierdzałyby regułę Bergmanna. Okazuje się, że szczątki należące do dziewięciu rodzin dinozaurów były zbliżonych rozmiarów do ich ówczesnych kuzynów z bardziej południowych, cieplejszych terenów Ameryki Północnej. Badacze uważają, że szerokość geograficzna nie gra żadnej roli w regule niemieckiego biologa.
W przypadku współczesnych ptaków, które również zbadali naukowcy, zależność sprawdza się jedynie w szczególnych przypadkach, gdzie głównym czynnikiem jest tylko temperatura. Specjalne modele pokazują, że klimat chłodniejszy o 1 st. C w danym miejscu powodu wzrost masy ciała ptaków o 0,8 proc.
Czytaj też: Student znalazł szczątki latającego jaszczura o dziwnej urodzie. Był starszy niż dinozaury
Badania amerykańsko-brytyjskiego zespołu są doskonałym przykładem weryfikowania prawdziwości pewnych reguł makroekologicznych na wymarłych populacjach zwierząt. Możemy przyznać (pół żartem, pół serio), że dinozaury dosłownie przeciwstawiały się współczesnej nauce i prawom sformułowanym w XIX wieku.